Çekimleri, filmin yazarı ve yönetmeni olan Oren Peli'nin evinde dijital kamerayla 10 günde tamamlanan Paranormal Activity, Blair Cadısı'ndan sonra amatör kamera tekniğiyle çekilmiş en etkili filmlerden olma özelliğini taşır. Bu yönüyle Post - Blair Cadısı (The Blair Witch Project) olarak da anılmaktadır.
Apartman hayatından ilk kez banliyöde müstakil bir eve taşınan Oren Peli, senaryoyu kendi hissettiklerinden yola çıkarak kurgular. Alt ve üst katlarda komşuları olmayan, müstakil, sessiz mahallesindeki yeni evinde oluşan her küçük ses kendisini ürpertmeye yetmiştir. Aklına takılan bu seslerin sebebini anlamak üzere evin her yerine kamera sistemi kurar. Bir filmi yapmaya karar verdiğinde ise fiziksel fotoğrafçılık, egzorsizm ve perili evler üzerine çok fazla kaynak okuyup Blair Cadısı tarzında bir korku filmi olmasını ister.
İlk başta festivallere yetiştirilen filmin DVD'si hazırlanır ve bir kopyası Miramax yapımcısı Jason Blum'un eline geçer. Kendisinin filmi desteklemeye karar vermesiyle Dream Work ve Steven Spielberg'e uzanan yolculuk başlamış olur. Jason Blum hikayeyi biraz editleyip, kurguyu düzenler ve alternatif sonlar çekme konusunda Peli ile anlaştıktan sonra sinema gösterimine hazırlanmaya başlanır.
Test gösteriminde sinemanın yarısı filmi terkeder. İlk aşamada filmin beğenilmediği için terk edildiği düşünülse de işin aslı insanlar, korktukları ve izlemeye dayanamadıkları için salondan çıkmışlardır.
Filme Steven Spielberg'in adının girmesi reklamını yapmıştır.
Hikaye olur ki; Steven Spielberg evinde Paranormal Aktivite'yi izlerken odası dışarıdan kilitlenir, çıkmak için çilingir çağırır ve bu olaydan sonra filmi evde tutmaz. Anlatılanların filmin tanıtımı için bir pazarlama stratejisi olduğu söylense de 15.000 dolarlık bütçeyle 193 milyon dolar hasılat ederek ne kadar başarılı bir strateji olduğunu kanıtlamıştır. Aslında filmin olayını şöyle de özetleyebiliriz Steven Spielberg filmi keşfeder ve "Bu film tutar" der.
Film ilk andan itibaren insanların en güvenli olduklarını düşündükleri yerde evlerinde ve yataklarında uyurken, savunmasız kalmalarına dayanan, en temel korkuları tetikleme amacını taşır. Wes Craven'in kült korku filmi serisi A Nightmare on Elm Street'in (Elm Sokağında Kabus) efsane olmasını sağlayan, uykunuzda başına geleceklere karşı savunmasızsınız temeliyle başlar, görmediğiniz şey sizi korkutur diyerek devam eder.
Belki filmi izlerken değil, belki sonrasında değil, fakat gece yastığa başınızı koyduğunuz anda başınıza gelebilme ihtimalini yerleştirir izleyenlere.
Kısaca filmin konusuna gelecek olursak; Banliyöde yaşayan genç bir çift, evlerinden gelen tuhaf seslerin kaynağını araştırmak üzere evde kamerayla çekim yapmaya başlar. Kimi zaman el kamerasıyla kimi zaman sabit kamerayla yapılan çekimler çiftin günlük yaşamından farklı kareleri yansıtır. Çekimleri sonradan izleyecek olan çift, başlarına gelen olayların bilinmeyen güçler tarafından çıkarıldığını anlayacaktır.
İlki 2007 yılında çekilen film, az bütçeyle dünya çapında büyük bir başarıya imza attı ve devamında seri haline gelerek 5 film daha çekildi. Hikayenin çıkış noktasını devam filmlerinde anladığımız senaryo; senaristlerin ve yönetmenlerin sürekli değişmesiyle ilk filmdeki başarısını bir daha yakalayamadı. Giderek düşen bir reyting profili sergilemiş olsa da gerilim filmi severler için izlenmesini tavsiye edeceğim bir seri olma özelliğini koruyor.
İyi seyirler...
